پوسیدگی دندان از بین رفتن بافت سخت دندانی است که زمانی ایجاد می شود که سطوح دندان پس از خوردن غذاهای پوسیدگی زا (قند و کربوهیدرات) به اندازه کافی تمیز نشود. پوسیدگی دندان ممکن است در بازه های زمانی مختلف اتفاق بیفتد که بستگی به مقاومت ساختار دندان بیمار در برابر پوسیدگی دارد. در این دوره باکتری ها قندها را تجزیه کرده و اسید تشکیل می دهند و به بافت های سخت دندان آسیب می رسانند. اگر پوسیدگی دندان خیلی سطحی محدود شده باشد (محدود به مینای دندان) و در مرحله اولیه باشد، بدون ترمیم قابل درمان است، اما اگر از مینای دندان پیشرفت کرده و به عاج دندان رسیده باشد، باید ترمیم شود و حتی نیاز به عصب کشی نیز ممکن است داشته باشد.
چگونه بفهمیم دندان هایمان در حال پوسیدگی است؟
حساسیت دندان ها به غذاهای سرد و شیرین نشان دهنده پوسیدگی دندان است. ظاهر لکه های خاکستری مایل به قهوه ای روی دندان ها نیز ممکن است نشان دهنده پوسیدگی دندان باشد. بیماران باید هر ساله معاینه معمول دندانپزشکی برای تشخیص پوسیدگی دندان انجام دهند. با معاینه داخل دهانی و رادیوگرافی با دوز کم می توان پوسیدگی های جدید را تشخیص داد و پوسیدگی را بدون پیشرفت و آسیب زیاد به دندان ترمیم کرد.
برای جلوگیری از پوسیدگی دندان چه باید کرد؟
مسواک زدن موثر دو بار در روز (مسواک زدن باید بعد از خوردن غذاهای شیرین و چسبناک انجام شود). استفاده از خمیر دندان و مسواک مناسب توصیه شده توسط دندانپزشک می توانند موثر باشند و همچنین توصیه می شود از نخ دندان استفاده کنید و البته توصیه می شود هر شش ماه یکبار معاینه دندانپزشکی را به طور منظم انجام دهید.
